Miša Blam – dobitnik Nišville nagrade za životno delo

Miša Blam – dobitnik Nišville nagrade za životno delo

Kontrabasista Mihajlo Miša Blam, dobitnik je ovogodišnje nagrade za životno delo koje Nišville jazz festival tradicionalno dodeljuje istaknutim domaćim jazz muzičarima. Blamu, koji se tokom bogate karijere  veoma uspešno bavio i komponovanjem, aranžiranjem, pedagogijom, publicistikom, organizacijom, a uz to je i višegodišnji prijatelj i promoter Nišville jazz festivala – nagrada će biti uručena na otvaranju ovogodišnjeg izdanja – 11. avgusta.

Tokom višedecenijske karijere , Miša Blam je nastupao i snimao sa  mnogim svetskim velikanima među kojima su i Clark Terry, Ernie Wilkins, Eddie Harris, Clifford Jordan, Arnett Cobb, Duško Gojković, Sal Nistico, Gianni Basso, Jerome Richardson, Larry Coryell, Bireli Lagrene, Jimmy Woode, Kenny Drew, Tonny Scott, Clarence Big Miller (…), a na spisku muzičara sa kojima je snimio preko 40 albuma su i Sekstet Gut−Marković , Eddie Busnello, Brad Leali, Leo Wright,  Monty Waters, Dave O’Higgins, Tony Lakatosh, George Garanian, Thomas Rothleutner, Klaus Kreuzeder, Simeon Šterev, Danny Godfrid, Leonid Ptashka, Edgar Wilson, Andre Jeanquartier, Joe Kieneman, Larry Vuchkovich, George Vukan, Peppino Principe, Slim Gaillard, The Golden Gate Quartet, The Pleters, Joe Lee Wilson, Joan Faulkner, Deby Cameroon, Peri dos Santos, Roy Yang, Hannes Beckmann, David Goloschokin, Max Roach, Alvin Queen, Josel Manfred, Aaron Kaminsky, Douglas Sides, Imre Koszegi, Aladar Pege… Jedini je kontrabasista sa prostora Balkana koji je snimio tri solističke ploče džez muzike: “Miša Blam i oni koji vole Funky”, “Sećanja”, “Good Old YU Days”. Nastupao je širom sveta ( SSSR, Rusija, Kuba, Izrael, Evropska unija, SAD, Dominikanska Republika, Kanada, Australija, Irak…) i na velikom broju značajnih džez festivala u Holandiji (Northsea), Italiji (Ivrea, Puglia, Torino), Belgiji (Midelhajm), Čehoslovačkoj (Prag), Turskoj (Istanbul), Rumuniji (Sibiu), Mađarskoj (Budimpešta, Nađ, Debrecin), Bugarskoj (Sofija), Rusiji (Sankt Petersburg, Anapa, Moskva, Novosibirsk), Izraelu (Tel Aviv, Rehovot, Jerusalim, Haifa), Nemačkoj (Minhen, Berlin, Ingolštat, Hanover, Nirnberg), Albaniji (Tirana) i bukvalno svim festivalima na prostorima ex Jugoslavije: Beograd, Ljubljana, Zagreb Jazz Fair, Novi Sad, Niš, Valjevo, Šabac, Zelenkovac, Kosovska Mitrovica, Kanjiža… Bio je inicijator i predlagač osnivanja džez odseka u srpskom školskom sistemu, a kasnije i profesor u Muzičkoj školi “Stanković”, na odseku za džez-kontrabas.

“Jazz u Srbiji 1927 – 1944”

Miša Blam se veće decenijama bavi i istorijatom beogradskog džeza i džeza u Srbiji. Nedavno je objavio knjigu “Jazz u Srbiji: 1927-1944”, koja će svoju promociju imati i na ovogodišnjem Nišvilu. Napisao je  i knjigu “Miles Davis − biografija, intervju, diskografija” (Nota – Knjaževac), i autor je izložbe “60 godina beogradskog džeza: 1927−1987”. Bio je osnivač i finansijer jedinog specijalizovanog mesečnika na Balkanu za praćenje džez muzike, “Jazz Tribune” (prvi privatni časopis u Srbiji 1991). Autor je TV serijala “Jazz  oko  ponoći” (preko 25 emisija na TV Politika,), a bio je direktor i autor najvećeg džez festivala u Jugoslaviji “Summertime Jazz & Blues & World Music festival 1991”. Komponovao je muziku za nekoliko predstava: “Sablja Dimiskija” (Aca Popović, diplomska predstava Lenke Udovički), “Imitacija života” (Mirjana Bobić Mojsilović), “Muke sa slobodom” (Vida Ognjenović), “Hamlet u Mrduši Donjoj” (Željko Orešković), “Vesele žene Vindzorske” (režija: Jirži Mencl)….

Uspešan u različitim stilovima

Miša Blam je jedan od retkih primera muzičara uspešnih u veoma različitim stilovima. Kao srednjoškolac (Muzička škola “Stanković”), bio je član kulturno-umetničkih društava  (“Vukica Mitrović”, “Kosta Abrašević”, “Branko Krsmanović”). Studirao je u Beogradu i Belgiji, gde je magistrirao kontrabas. Krajem šezdesetih svirao je u Beogradskoj filharmoniji (maestro Živojin Zdravković) i položio audiciju za Berlinski radio orkestar pod upravom maestra Karajana. Bio je i član Akademskog kamernog orkestra pod upravom prof. Dušana Skovrana i član Simfonijskog orkestra Doma JNA, pod upravom maestra Franca Klinara. Sredinom sedamdesetih postaje član Velikog narodnog orkestra Radio-televizije Beograd, a u periodu 1978−1989, član je Velikog džez orkestra (Big Band) RTB-a. Godine 1993. postaje član Nacionalnog simfonijskog orkestra Dominikanske Republike − Santo Domingo, pod upravom maestra Pjantinija, a zatim je radio i živeo u Izraelu, gde je sarađivao sa Jidish Teatrom iz Tel Aviva, kao i nizom značajnih izraelskih orkestara i muzičara.

Dobitnik je Estradne nagrade Srbije, Estradne nagrade Jugoslavije i Zlatnog mikrofona Radio Beograda (bio je najmlađi dobitnik ovog najvećeg radijskog priznanja), a na osnovu glasanja muzičkih kritičara i urednika radio i TV stanica u Srbiji, osvojio prvo mesto kao kontrabasista na prvoj YU Jazz listi za 1996. godinu. Tokom 2002−2004, bio je direktor Muzičke produkcije RTS-a. Od 2004. postaje član EBU Jazz Producer’s Directory. Član je Udruženja džez muzičara Srbije, Udruženja estradnih umetnika Srbije, JIM (JAZZMUSIKERINITIATIVE MUNCHEN E. V.), The Israel Society for Chamber Music. Na osnovu uredbe Vlade Srbije od 7. decembra 2007. godine dobitnik je posebnog priznanja za vrhunski doprinos nacionalnoj kulturi u Republici Srbiji.